Jadranka, Njegovan, grafiek, graphic, print, prent, art, kunst, beeldend, kunstenaar, artist, printmaker, drawing, fotografie, photography, tekening, tekenen, lithografie, lithography, litho
Het is een uitdaging voor mij als kunstenaar om te blijven balanceren op een smalle gebied tussen abstractie en figuratie. Ik gebruik twee tegenovergestelde wegen om dat te realiseren.Bijde wegen hebben toch een aantal gezamelijke kenmerken: het aantal elementen wordt gereduceerd tot een minimum, zodat de zuiverheid domineert. De afwezigheid van kleur (of haar minimale aanwezigheid) is vanzelfsprekend. Herhaling en ritme, lijn en toon, hard contrast tussen zwart en wit en zachte toonvariaties spelen een belangrijke rol in het beeld. Bij de eerste weg ga ik vanuit een object die voor mij een betekenis (of dubbelzinnige betekenis) heeft. Dit kan een kiezel, en boom, een spijker of watdanook zijn. Daarvan maak ik fotoÕs of een tekening die op het eerste gezicht heel naturalistisch is. Maar elk herkenbaar onderwerp dat uit zijn context of omgeving gehaald is, krijgt een waarde van abstractie. Door een kiezel ge•soleerd te verbeelden, benadruk ik zijn (mijn, ons) inividualiteit die in een massa ongemerkt blijft; door een boom met zijn kale wortels in de lucht te tekenen benadruk ik het gevoel van Ôniet geaardÕ zijn; in ritmische herhaling van kromme spijkers zoek ik verschillen tussen ÔgelijkenÕ, en gelijkenis tussen ÔverschillendenÕ... De twede weg die ik bewandel gaat vanuit een abstracte compositie van simpele lijnen. Op deze manier ontstaan meestal mijn lithoÕs. Die lijnen zijn vrij getekend en doordat ze schaduw krijgen, worden ze draden of takken of ÔsomethingsÕ die op een vlak liggen. De illusie van ruimtelijkheid wordt gecreeerd. Een abstracte tekening wordt figuratief.